Brutus

Vorige week mochten we naar het communiefeest van neefje Ferre. Het werd een leuk feest met lekker eten, een leuke companie en, belangrijk, een binnenspeelruimte voor de kinderen. Maar de kers op de taart was voor Janne toch wel Brutus, de hond des huizes. Hoewel we zelf geen huisdieren hebben, stal Brutus meteen Jannes hart, in die mate zelfs dat er bij aankomst thuis traantjes rolden omdat ze hem al miste en omdat ze hem 'nooit meer zou zien'. Gelukkig was er nonkel Jan die zorgde voor het doorsturen van de foto's. En zo mag Brutus eerstdaags in een kadertje op Jannes kamer prijken...